هبوط

ای کاش! آدم نمی خورد آن گندم را

چقدر دلم

برای بهشت تنگ شده است...

ورطه

خدایا! به من بیاموز

چگونه از نعمت زبان استفاده کنم

و چگونه بیاندیشم

که من!

تا همیشه نمی دانم.

که آن ها که فهمیده اند، پا به عرصه وجود گذاشته اند.

وارونگی هوا

وقتی اعمال و کرده های خودمان را

به ما عرضه می کنند

طاقتش را نداریم...

باید هم

زمین گیر و خانه نشین کندمان.

#هوای_نفْسِمان_پس_است

#من_جزء_گروه_حساس_هستم

إرحَم

افتاده به کارم گره از دست گناهان

زندانی خود گشته ام و راه رها نیست

درمان گرفتار فقط ذکر حسین است

                    جز گوشه ایوان حرم خانه ما نیست ...

شعبان / ۱۳۹۵

وقف

درد داریم و مدد از دم قرآن داریم

         عرض حاجت به در شاه خراسان داریم   [جمادی الثانی / ۱۳۹۵]

بنفسی أنت و أَهْلِی وَ مَالِی وَ أُسْرَتِی

وقفمان کنید...