آفتابه مسی
من!
قدر و اندازه ام همان چیزی هست(وجود)
که فکر می کنم و همت بر آن دارم.
لیاقت من همان چیزی است که در خلوت و آشکار به خود و به عالم بازگو می کنم و به نمایش درمی آورم.
و به یقین؛
همان
می شوم...
اوهام و دغدغه و آمال و افکار و اعمال روزمره ام را چه چیزی دربرگرفته است؟
در قسمت جستجوی فضای واقعی و مجازی ام در پی چه هستم؟
موقعی هست، که هستی یک کودک عروسک و اسباب بازی اش است، حتی خود را شبیه گربه و خروس و سایر می کند...!
حال؛
با مدل ماشین و شماره پشت پیراهن آن فوت بالیست! و یا خواننده محبوب... یا آن کشتی ای که کج می گیرند! یا شهوت شکم و پایین تر...، زندگی کردن من مشوش شده است.
حال؛
"تلگ رام" و یا "این ستا گرام"، گروه و کانالی که عضو هستم؟
لایک کردنم؟ دنبال کننده هایم؟
فلز با ارزشی مثل مس، در جایی اندازه آفتابه مصرف دارد!
و در جایگاهی می شود ظرف آب سقاخانه حضرتش.
ظرف خودمان را تعریف کنیم!
و حرفِ تمام و کمال...
>>>
امیرالمومنین سلام الله علیه: قَدْرُ الرَّجُلِ عَلَی قَدْرِ هِمَّتِ ...
ارزش هر کس به اندازه همت اوست...
"نهج البلاغه، حکمت۴۶"
و همت، همان تصمیم و امور هم است.
>>>
امیرالمومنین سلام الله علیه: ما رَفَعَ أمْرَءٌ کَهِمَّتِهِ وَ لا وَضَعَهُ کَشَهْوَتِهِ؛
هیچ چیز انسان را به مانند همت او بلندمقام نمىکند و هیچ چیز، او را مانند شهوتش پست نمىسازد».
"غررالحکم"
>>>
تا در طلب گوهر کانی کآنی
تا در هوس لقمهٔ نانی نانی
این نکتهٔ رمز اگر بدانی دانی
هر چیزی که در جستن آنی آنی
"مولوی"
#مطلب_الگو
