من از سراب پیش روی تو بی آبروترم

کو میل؟ تا کمیل اش را دربر بگیرم...

وچه بسیار...

...وَ کَمْ مِنْ ثَنآءٍ جَمیلٍ لَسْتُ أهْلًا لَهُ نَشَرْتَهُ

...و چه بسیار تعریف نیکو که من لایق آن نبودم، و تو از من بر زبان ها منتشر ساختی.

الّا تَغفِر لی و تَرحَمْنى

چه کنم دست خودم نیست

هر از گاهی چند

هوس گریه به زیر علم آل عبا کرده دلم.

یادت بخیر آن شب محمودوند

معراج؛ عجب جای باصفایی است

بی دلیل پیامبر بعد از برگشت این همه پریشان و آزرده خاطر و نیز خوشحال نبود.

از سهم شهید

فقط

روی دوش بردن تابوت شهید نصیبم شده ...

دلم برای یک معراج

و

گمنام تنگ شده.

خدا شفایمان را بدهد...

خ و د ا

از روی غرور پنهان می کنم... همه خوبی هایم را

نسبت به دیگران

امان

از اینکه دارم

از خدا دور تر می شوم

چقدر برای خود

چقدر برای خدا

با سه حرف

                    پیچ می خورم.

>>> امام على سلام الله علیه: حَسِّنْ خُلْقَکَ یُخَفِّفِ اللّه‏ُ حِسابَکَ؛

اخلاقت را خوب کن تا خداوند حسابت را آسان گرداند.       "میزان الحکمه، ج 3، ص 488"

بنشین و تماشا کن...

شهادت برای اهل بیت و شیعیانشان یک اتفاق نیست...

"این یک ارث پدری است"

این حق من است

با استمرار طلب می کنم

هر چه زودتر می خواهم،

با زاری و التماس.

و خمس این ارث

 سر و دست من است...